Hike, hike, hike

De eerst dag (maandag) hebben we een hike gedaan. Vanwege het weer was dit de beste dag om de hike te doen. Het was ongeveer 1,5 uur rijden naar de hike, maar dit was totaal niet erg. We vertrokken op tijd om de boot te pakken en daarna terug te lopen naar beginpunt. Toen we eenmaal daar waren zagen we dat de boot net vertrokken was en vanwege hoogwater ging de boot die dag niet meer. Dus wij besloten om naar het uitkijkpunt te lopen en dan weer dezelfde weg terug. Achteraf vond ik dit helemaal niet erg, omdat het beste zwaar was na een tijdje. Eenmaal op de top liepen we door de sneeuw en dit was echt prachtig! Ik heb er zo erg van genoten en het uitzicht was echt adembenemend.

Na de hike konden we niet meer lopen hihi. In totaal rond de 17 km gelopen en met een stijgingsgraad van 800 meter. In het begin was het erg bewolkt, maar later brak de zon door. Hierdoor konden we op de terugweg nog hele mooie foto’s maken. 

De dag erna was het weer wat minder en we hadden een rustdagje nodig. Dinsdag zijn we daarom vertrokken naar Lillehammer om extra kleding te kopen voor de hike van de dag erna. We hadden bij de hike van maandag gemerkt dat we niet voorbereid waren op sneeuw, dus wilde graag nog wat extra warme kleding kopen. Terug naar de camping stopte we nog bij een prachtig uitkijkpunt.

Woensdag (12-6-2024) zijn we vroeg ons bed uit gegaan, omdat we de hike naar de hoogste berg van Noord-Europa wilde gaan doen. We hadden een begeleide hike besteld bij een organisatie daar. De gids bereidde ons 15 minuten  voordat we gingen lopen voor, door middel van beveiligde uitrusting. Je hebt ook een gids nodig, want je steekt de Styggebreen-gletsjer over. De naam van de gletsjer, samengesteld uit de woorden stygg en bre, betekent 'lelijke gletsjer'. De gletsjer zelf is echt prachtig, maar lelijk betekend in Noorwegen erg gevaarlijk. Op deze gletsjer moet je gelijnd lopen, zodat als iemand in een gat valt kan diegene makkelijker worden gered. Ik vond het best wel spannend aan het begin, aangezien ik nog nooit zo’n professionele hike had gedaan.

Het was echt een van de zwaarste hikes die ik ooit heb gedaan. Mijn conditie werd voornamelijk op het laatste stuk heel erg op de proef gesteld. Na beetje research te hebben gedaan, de tocht was 12 kilometer en met een stijgingsgraad van 700 meter. We liepen met ongeveer 10 mensen en de groep was echt heel gezellig. Het waren eigenlijk allemaal Noren of Noors sprekende mensen, dus soms was de communicatie alleen maar in het Noors. Ondanks dat was het echt het mooiste wat ik ooit in mijn leven heb gezien. De stilte, er is helemaal niks, dat is echt fascinerend.

Vanochtend zijn we vertrokken uit Dovre en nu rijden we naar Roros. Het autorijden voelt totaal niet zwaar, omdat je onderweg heel erg veel ziet. Soms stonden er schapen op de weg en je beleeft heel veel onderweg. Kijk vooral voor meer foto's bij het kopje "foto's" en ik heb ook een filmpje geplaatst bij "video's".